Jimmy Wilde, ur. 12 maja 1892 roku w Quakers Yard, Merthyr Tydfi w Walii, zm. 10 marca 1963 r. Jako pierwszy został oficjalnym Mistrzem Świata w 
wadze muszej. Przez znawców boksu jest nazywany największym czempionem tej kategorii wagowej wszech czasów i jednym z największych punczerów w historii boksu. Słyną z niesamowicie silnego ciosu, szybkości i wyczucia dystansu, świetnie unikał ciosów.
Przydomek ringowy: The Mighty Atom
Warunki fizyczne: Wzrost – 159 cm, zasięg ramion – 168 cm, waga: 42,5 – 49,5 kg
Bilans: 147 walk, wygranych 133(99 KO), przegranych 4(3 KO), remisów 2
Menadżer: Teddy Lewis
Jimmy Wlilde urodził się w rodzinie górniczej i mimo wątłych warunków fizycznych także pracował jako górnik. To zapewne wykształciło jego ogromną siłę ciosu, jak na te warunki fizyczne. Gdy miał 18 ożenił się, i już od jakiegoś czasu walczył w nieoficjalnych walkach bijąc silniejszych i większych rywali od siebie. W oficjalnych statystykach bokserskich zadebiutował w 1910 r. choć prawdopodobnie walczył już od 3-4 lat, faktyczna liczba walk nie jest znana.
Jimmy Wild był niepokonany przez pierwszych 103 walk, wszystkie odbyły w Wielkiej Brytanii. 31 grudnia 1912 r zdobył Mistrzostwo Wielkiej Brytanii w wadze Muszej(flyweight) pokonując Billy’ego Paddena w 18 rundzie. W marcu 1914 roku pokonał przed czasem Eugenea Hussona zdobywając Mistrzostwo Europy. Po kilku wygranych pojedynkach walczył o tytuł Mistrza Europy, Wielkiej Brytanii i mistrzostwo organizacji IBU z Tancym Lee. Tą walkę Jimmy Wilde nieoczekiwanie przegrał przed czasem w 17 rundzie. Po kolejnych 12 wygranych walkach(w większości przed czasem ), Jimmy Wilde odzyskał tytuł Mistrza Wielkiej Brytanii w walce z Joe Symondsem.
Historyczna walka i mistrzostwo
24 kwietnia 1916 roku, Jimmy Wilde zmierzył się w walce Johnnym Rosnerem o pierwsze oficjalne Mistrzostwo Świata w wadze muszej. Miano takie nadano organizacji IBU, która powstała w 1913 r. i istniała do 1946 r. Wilde pokonał swego rywala i przeszedł do historii jako pierwszy mistrz świata w wadze muszej. Ten historyczny pojedynek przyniósł dochód 5 tyś. dolarów z czego 2 tyś przypadło Jimmy’emu. Dwa miesiące później(w między czasie stoczył 4 walki), w rewanżowy pojedynku z Tancym Lee dorzucił tytuł Mistrza Europy. „The Mighty Atom” bronił tytuły mistrza w kolejnych walkach z Young Zulu Kidem, Georgem Clarkem i Dick’em Heasmanem, po których zrzekł się mistrzostwa świata. W następnych pojedynkach walczył z pięściarzami cięższymi nie mieszczącymi się w kategorii muszej i z większością wygrywał.
Wyprawa za ocean
W grudniu 1919 roku, Jimmy Wilde w debiucie w USA przegrał z Jackiem Sharkleyem przez decyzję. Po kolejnych wygranych walkach w USA, zmierzył się z Frankiem Masonem. Pojedynek ten był rozliczany jak o mistrzostwo świata. Wilde wygrał go przed czasem. Następnie stoczył 5 wygranych pojedynków, z których trzy razy bronił tytułu. W styczniu 1921 r. przegrał jednak z Peterem Hermanem.
Wilde vs Pancho Villa
Ostania zawodowa walka Jimmy’ego Wilde odbyła się po półtorarocznej przerwie 18 czerwca 1923 r. z legendarny Filipińskim bokserem Pancho Villą. Stawką był tytuł Mistrza Świata w wadze muszej. Wilde przegrał dotkliwie przed czasem i po tej walce definitywnie zakończył karierę bokserską.
Jimmy Wilde do końca życia żył w Walii, gdzie był m.in. prezesem National Union of Boxers. Napisał biografię „ Fighting was my Business”. Zmarł w szpitalu w pobliżu Cardiff. Jest członkiem International Boxing Hall of Fame. Liczba wygranych walk przed czasem czyni go jednym z najczęściej nokautujących pięściarzy w historii. Na liście magazynu The Ring na największych punczerów plasuje się na trzecim miejscu.
Visited 131 times, 1 visit(s) today
