Muhammad Ali – rękawice „The Greatest”

Muhammad Ali, urodzony jako Cassius Clay, to postać, która wykroczyła daleko poza sportowe areny, stając się globalną ikoną kultury, walki o prawa obywatelskie i niezłomnego ducha. Jego taneczny styl, błyskotliwa praca nóg i charyzma zdefiniowały nową erę w boksie. Jednak za legendą „Największego” stał również starannie dobrany sprzęt, w tym rękawice, które towarzyszyły mu w drodze na szczyt.

Główne marki rękawic

• Everlast: Najbardziej ikoniczną marką kojarzoną z Muhammadem Alim jest bez wątpienia Everlast. Ta długotrwała relacja miała wymiar zarówno praktyczny, jak i symboliczny. W 1976 roku Ali przekazał parę swoich rękawic Everlast oraz szlafrok do Smithsonian National Museum of American History, co świadczy o ich historycznym znaczeniu. Co więcej, już w 1972 roku podpisał oficjalną umowę z firmą Everlast, zezwalającą na wykorzystanie jego wizerunku i nazwiska na produktach tej marki. Everlast, budując swoją renomę na sukcesach takich mistrzów jak Jack Dempsey, a później właśnie Ali, stał się synonimem bokserskiego dziedzictwa. Współpraca ta była obopólnie korzystna: Ali otrzymywał sprzęt najwyższej jakości, a Everlast – nieocenioną promocję dzięki globalnej popularności pięściarza. Fakt, że jego rękawice trafiły do muzeum, tylko podkreśla ich status jako artefaktów historycznych. 
• Cleto Reyes: Choć Everlast dominował w narracji o sprzęcie Ali’ego, istnieją wiarygodne źródła wskazujące, że „Największy” korzystał również z meksykańskich rękawic Cleto Reyes. Były one cenione za wysoką jakość wykonania ze skóry oraz za amortyzację, która pozwalała Ali’emu zadawać jego słynne szybkie i mocne ciosy. Używanie przez niego obu tych marek sugeruje, że mógł on dobierać rękawice w zależności od specyficznych potrzeb, być może preferując różne charakterystyki na różnych etapach swojej kariery lub do konkretnych pojedynków. Rękawice Cleto Reyes, często określane jako „rękawice punchera” ze względu na cieńszą wyściółkę na kostkach , mogły być jego wyborem, gdy chciał zmaksymalizować siłę i „czucie” swoich uderzeń.  

Charakterystyka rękawic w epoce Ali’ego

Rękawice, których Muhammad Ali używał przez większość swojej kariery, znacząco różniły się konstrukcyjnie od tych stosowanych współcześnie. W latach 60. i 70. XX wieku standardowym wypełnieniem było włosie końskie. Ten naturalny materiał, choć zapewniał pewne „czucie” ciosu, z czasem mógł się zbijać i przemieszczać wewnątrz rękawicy, co potencjalnie zmieniało jego właściwości ochronne i mogło prowadzić do nierównomiernego rozłożenia siły uderzenia. Inną charakterystyczną cechą rękawic z tamtego okresu był tzw. „nieprzytwierdzony kciuk” (untacked thumb). Oznaczało to, że kciuk nie był na stałe przymocowany do głównej części rękawicy, co stwarzało większe ryzyko zarówno kontuzji oka przeciwnika (poprzez przypadkowe wbicie kciuka), jak i urazu samego kciuka boksera. Ewolucja konstrukcji rękawic w kierunku przymocowanego kciuka, która nastąpiła później, była podyktowana przede wszystkim względami bezpieczeństwa i dążeniem do minimalizacji ryzyka takich kontuzji.  

Kontrowersje i historie

Jednym z najbardziej znanych incydentów związanych ze sprzętem Ali’ego była sytuacja z „rozdartą rękawicą” podczas jego walki z Henrym Cooperem w Londynie w 1963 roku. Pod koniec czwartej rundy Cooper posłał Ali’ego (wówczas Cassiusa Claya) na deski potężnym lewym sierpowym. W przerwie między rundami zauważono rozdarcie w lewej rękawicy Ali’ego. Pojawiły się oskarżenia, że jego trener, Angelo Dundee, celowo powiększył to rozdarcie, aby zyskać dodatkowy, cenny czas na regenerację dla swojego zawodnika, podczas gdy szukano rękawicy zastępczej. Choć historia ta stała się nieodłącznym elementem legendy Ali’ego i często przytaczana jest jako przykład sprytu Dundee’ego, analiza nagrań audio z walki sugeruje, że przerwa nie była znacząco dłuższa niż standardowe. Niemniej jednak, incydent ten doskonale ilustruje, jak każdy, nawet najmniejszy detal dotyczący sprzętu, mógł być przedmiotem wnikliwej analizy, spekulacji i kontrowersji w walkach na najwyższym, światowym poziomie.  

Muhammad Ali, będąc globalną supergwiazdą sportu, nie tylko korzystał z dostępnego mu sprzętu, ale jego wybory i oszałamiające sukcesy w ringu w sposób bezpośredni przyczyniały się do wzrostu renomy i popularności marek rękawic, takich jak Everlast i Cleto Reyes. Jego niezwykle wpływowa postać i walki oglądane przez miliony na całym świecie czyniły z niego idealnego ambasadora. Sformalizowana współpraca z Everlast oraz korzystanie z cieszących się rosnącą reputacją rękawic Cleto Reyes działały jak najlepsza możliwa reklama, podnosząc status tych marek w oczach zarówno profesjonalistów, jak i amatorów. Co więcej, era jego największych triumfów zbiegła się w czasie z istotnymi zmianami w technologii produkcji rękawic – okresem przejściowym od tradycyjnego włosia końskiego i konstrukcji z luźnym kciukiem do nowocześniejszych, bezpieczniejszych rozwiązań. Będąc na szczycie w tym okresie transformacji, Ali był niejako „testerem” i beneficjentem tych zmian, a jego specyficzne potrzeby i oczekiwania mogły pośrednio stymulować producentów do dalszych innowacji. Ta symbiotyczna relacja między wielkimi sportowcami a producentami sprzętu, gdzie sukces sportowy napędza popularność marki, a innowacje technologiczne wspierają osiągnięcia sportowca, jest zjawiskiem ponadczasowym w świecie sportu.

Bartek Pilśniak

Lubię pisać i dzielić się ciekawostkami ze świata boksu.